Ağcakeçili Köyü

Kurumsal

AĞCAKEÇİLİ TARİHİ 



Ağçakeçili Zile-Çekerek karayolu üzerinde bulunan köyümüz, Acısu, Güplüce, Salur, Reşadiye,Kağızman ve Yapalak köyleri ile komşudur, ilçeye uzaklığı 25 km. Atatürkçü düşünceye sahip aydın insanları olan tipik bir cumhuriyet köyüdür.Etrafı kale surlarıyla çevrilmiş gibidir.Kendi içinde olduğu gibi çevre köyler arasında kavgası gürültüsü olmayan şakacı misafirperver insanlardır.Yerleşim yeri eski medeniyetlere de ev sahipliği yapmıştır. Aşağı yukarı mahalle olarak iki bölümden oluşan köyün tarihi hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Anlatıldığına göre köyde yaşayan Kara Haliller, Kara-üsükler, Danacılar ve Yakup-oğulları ailelerinin her biri çevrede bulunan Hacıköy, Örenler, adları ile anılan eski yerleşim yerlerinden gelerek önceleri hayvanlarını kışlattıkları aşağı mahallenin bulunduğu yere 1720 yılında sürekli olarak yerleşmişlerdir. Köyün adının çok sayıda besledikleri beyaz "ak" keçiden ileri geldiği bu nedenle de köye Ağçakeçililer dendiği söylenmektedir. Kurulduğu alan engebeli bir coğrafi yapıya sahiptir. Köyde tarım ve hayvancılık yapılmaktadır. 400 dekarı sulak 2700 dekarı kıraç olan arazisinde buğday, arpa,soğan,yetiştirilmektedir. Köyün arazisi içinden geçen Çekerek Irmağından sulamada kısmen faydalanılmaktadır.. Eğitim-öğretime 1945 yılında geçici bir binada başlayan köye Devlet-Vatandaş işbirliği ile 1985 yılında 3 derslikli okul 2 lojman yapılmıştır. 1986 yılında ise yukarı mahalleye 2 derslikli bir okul ile 1 lojman yapılmasıyla iki okulu bulunan ender köylerimizden biri olmuştur.Verilen göçler sebebiyle okullarımız kapalıdır.Az sayıdaki öğrencisiyle taşımalı eğitim yapılmaktadır. Okur-yazar oranı %95'dir. Okulu, sağlık ocağı, tarım kredi kooperatifi ve bulunmaktadır. 1939 yılında deprem ve sel felaketine maruz kalmıştır. Köy yakınında Şıh Ali Baba denilen bir ziyaret vardır. Ali Baba'nın bir bektaşi emiri olduğu söylenir. Burada yağmur duası yapılır. Geçim kaynakların azalmasıyla beraber köy sakinleri iş imkanları için başta İstanbul olmak üzere büyük şehirlere göç etmişlerdir.Az sayıda büyükbaş hayvan mevcuttur Seksenli yıllarda 100-110 haneye kadar yükselmesine rağmen verilen göçler neticesinde şimdi hanelerimiz duruyor gibi görünse de 20-25 haneye kadar gerilemiştir.Ancak köylümüz sıla özlemini bir nebzede olsa gidermek için bahar ve yaz aylarında köylerini ziyaret edenler çoğunlukta.Yaz bitiminde tekrar gurbete dönerler.Kış aylarında susuz değirmen misali sessiz ve hareketsizdir.Şehirlerde sıkılmış ekonomik geleceklerini garantiye almış köylülerimizin tekrar dönüşlerini bekleyerek ziyaret zamanlarını uzun tutmalarını dileyerek tüm köylülerimizi saygıyla selamlıyoruz.Site yönetimi.